به احتمال زیاد فرصتی برایتان پیش نیاید که با «پروفسور محمد یونس» دور یک میز بنشینید تا ایشان برای شما ماجرای «بانک گرامین»اش را بگوید؛ تا بگوید چگونه از یک استاد اقتصاد بودن در دانشگاه چیتاگونگ بنگلادش و یک مدرس تئوری های مرسوم اقتصادی، پایه ریزی سلسله بانک هایی در سراسر عالَم را کرد که سنگر به سنگر، پنجه در پنجه ی فقر انداخت.
اعطای وام های خُرد با هدف خود اشتغالی به فقیرترین مردمان کشورها، خلاصه و مفیدِ کار پروفسور یونس است. اما همین هدف ساده، در عمل با چالش های متعددی روبرو شد.
رویگردانی از اعطای تسهیلات مالی و بانکی ربوی مرسوم، تاکید بر سود اجتماعی به جای سود اقتصادی در اعطای وام ها، حفظ کرامت فقرا و اعتبار بخشیدن به شخصیت آنان در دل اعطای وام های خُرد به آنان، مهمترین ارکان بانک گرامین به شمار می رود.
خلاصه حین مطالعه ی 336 صفحه کتاب بانکی برای فقرا، شانه به شانه ی پروفسور یونس پیش خواهید رفت و با او از ایده پردازی اش، تا همایش بزرگ صدور بانک گرامین ایشان به سراسر عالَم در واشنگتن، همراه خواهید شد.
پ ن: گرام، در اصطلاح بومی بنگلادشی یعنی روستا؛ گرامین یعنی روستایی. بانک گرامین هم یعنی بانکی برای روستائیان
