اصلا وقتی آبی پیدا می شود، شناگرهای زیرآبی رو، شناخته می شوند.
داستان 88 هم یک نزاع سیاسی نبود، اصل ماجرای انقلاب اسلامی نشانه گرفته شده بود، خودِ اصل؛ اصلِ جنس.
واقعا شرایط به نحوی شده بود که برخی ها گفتند نظام دارد کلّه می شود؛ برای همین هم خیلی از حضرات و آقایان گفتند گویا هوا پس است، لذا طوری حرف بزنیم، موضع بگیریم و رفتار کنیم که اگر اوضاع زیر و رو شد، ما را زیر و رو نکنند!
88 کشته داد، شهید داد، خسارت مالی داشت، بی احترامی به ساحت اباعبدالله داشت و هزار و یک پیوست مگوی دیگر روی دست نظام گذاشت.
حالا برخی از حضراتی که در آن اوضاع، دکمه ی یقه ی بالایشان را باز کردند، محاسنشان را تراشیدند، با صحبت هایشان برای دشمنان کشور دلبری کردند، راست راست راه بروند و آروغ خدمت به کشور و انقلاب سر دهند و ما هم چیزی نگوییم؟!
پ ن: اَینَ عمّار؟
شورش اشرافیت بر جمهوریت.