راوی یادواره از وصیت نامه شهید احمدرضا احدی، رتبه یک کنکور تجربی ۱۳۶۴ گفت که یکی دو خط بیشتر نبود و آن اینکه: «فقط، نگذارید حرف امام به زمین بماند؛ همین.»
از شهید مهران بلورچی گفت که با اینکه بابا و بابابزرگش بهایی بودند، ولی او ۱۰۱ گناهش را نوشته بود که در بین آن گناهان مکتوبش نماز صبح خواندن با کسالت و شب بی وضو خوابیدن و کم فکر کردن طی روز قرار داشت.
راوی گفت شهدا ستاره نبودند، بلکه ستاره شدند و با این تعریف، هر جوانی ظرفیت شهدایی شدن را دارد.
بین صحبتها، به کتاب «ظهور و سقوط خاندان پهلوی» که خاطرات ارتشبد فردوست که یار غار محمدرضا پهلوی بود اشاره کرد و گفت چطور فرح که به دلیل تنگدستی خودفروشی میکرده، ناگهان ملکه دربار شده است!
در بین صحبتها، راوی گریزی به مادر شهیدی زد که از تقدیم کردن سه فرزندش در جبهه اشک به چشم راه نداده بود، اما از شنیدن هتک حرمت فتنه گران ۸۸ به تصویر امام و عزای اباعبدالله گریان شده بود. شعری هم در همین بینابین خواند که در مصرعی از آن می گفت: نخبه ی لب بسته، بی غیرت است؛ از بی موضعی برخی خواص در بزنگاه ها نالید.
ختام جلسه هم حاضران یادواره با چشم های خیس، جلسه را با داستان روضه گونه ی وداع دختر شهید با پیکر در حال تدفین پدرش تمام کردند.
راوی، دکتر باخرد، فیزیوتراپ، رزمنده دوران دفاع مقدس و مسئول حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس خراسان رضوی بود که قبول زحمت کرده بود، روایت گری یادواره شهدای پایگاه بسیج حر جاجرم را، در شب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها، به تاریخ 20 بهمن 97.
