چند روز پیش در جلسه ای، استادی ولایت مدار گفتند که اختیارات رهبری در قانون اساسی چندان که باید گسترده نیست و بدان تصریح نشده است.
مثلاً در بحث عزل رئیس جمهور، اختیار مستقیم به رهبری داده نشده که اگر آمد و رئیس جمهور مطابق سیاست های کلی نظام حرکت نکرد و مجلس هم عزم جدی در نظارت و استیضاح و عزل وی نداشت، آن وقت رهبری مستقیم وارد عرصه شود.
- بعضی به این صحبت ها خرده گرفتند و گفتند این رویکرد باعث می شود مردم سالاری خدشه دار شود و بار مشکلات و کم کاری مسئولان با شدت بیشتری بر دوش رهبری بیفتد، همچنین به عمل نکردن سایر نهادها به وظایف ذاتی نظارتی شان دامن زده شود و ...
- بعضی دیگر می گفتند از قضا تصریح وظایف و گستردگی اختیارات رهبری در قانون اساسی بالاخص در موضوع اختیار عزل رئیس جمهور باعث می شود در صورت روی کار آمدن دولت و مجلس همسو و غیر معتقد به اجرای دقیق سیاست های نظام، ریل مدیریت ارشد کشور از مسیر اصیل انقلاب اسلامی خارج نشود و باز زمینه پاسخگویی و نظارت برقرار باشد.
- در این میان عده ای هم به استناد قانون اساسی گفتند اصل ۵۷ از «ولایت مطلقه امر» سخن به میان آورده که باعث می شود محدودیتی بر اختیارات رهبری در قانون اساسی ایجاد نگردد.
- عده ای دیگر هم گفتند از آن سو، اصل ۱۱۰ قانون اساسی آمده ۱۱ مورد از اختیارات ولی فقیه را برشمرده که در آنها، بحث اختیار عزل مستقیم رئیس جمهور اشاره نشده است.
اینکه نگاه به جایگاه و اختیارات ولی فقیه در قانون اساسی چگونه است؟
آیا موارد یازده گانه اصل ۱۱۰ قانون اساسی تنها اختیارات ولی فقیه است یا خیر؟
و چندین و چند پرسش مهم دیگر در زمینه اصل ولایت فقیه در قانون اساسی، سوالاتی بود که در جلسه ای مطرح شد و بحثی درگرفت.
همچنین سوالاتی در زمینه چگونگی مواجهه با رئیس جمهوری که نخواهد بر ریل سیاست های کلان نظام حرکت کند و مجلسی که عزمی بر نظارت و جلوگیری از این رویه نداشته باشد، مطرح شد.
برای پاسخگویی به سوالات قسمت اول، اینجا توضیحات خوبی ارائه کرده است. اما پاسخگویی به سوالات قسمت دوم، باشد برای بعد.
