در مارس ۲۰۰۱ جورج بوش اعلام کرده بود که اجرای تعهدات مبتنی بر پروتکل کیوتو (پیمان بین المللی قبل از توافق پاریس) هزینه بالایی بر اقتصاد آمریکا خواهد داشت، لذا مسئله پیگیری تصویب این پروتکل و ارائه آن به کنگره منتفی خواهد بود.
ترامپ نیز اخیرا اعلام کرده است پذیرش #توافقنامه_پاریس و محدودیت سنگین استفاده از انرژی که برای ایالات متحده آمریکا قرار داده شده می تواند تا سال ۲۰۲۵ موجب از دست دادن ۲.۷ میلیون شغل شود که ۴۴۰ هزارِ آن در مشاغل تولیدی مثل اتومبیل سازی و نابودی بیشتر صنایع حیاتی آمریکاست.
بر اساس اهداف مشارکت ملی معین کشور (INDC) ایران کاهش انتشار حداقل ۴٪ و حداکثر ۱۲٪ را نسبت به میزان انتشار گازهای گلخانه ای، در سال ۲۰۳۰ هدف‌گذاری نموده و می بایست عملیاتی نماید.
از آنجا که رشد اقتصادی با افزایش انتشار گازهای گلخانه ای نسبت مستقیم دارد، اجرای سیاست های کاهش انتشار دی اکسید کربن تبعات و آثار اقتصادی زیانباری بر #اقتصاد و #تولید کشور بر جای خواهد گذاشت و رشد اقتصادی را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد.
بر اساس مطالعات صورت گرفته، کاهش ۴٪ انتشار گازهای گلخانه ای در کل اقتصاد کشور موجب کاهش ارزش تولید به میزان ۲۸۱۳۵.۸ میلیارد ریال خواهد شد که این میزان چیزی در حد ۱.۱۲٪ از کل حجم اقتصاد کشور را شامل می شود.
همچنین کاهش ۱۲٪ انتشار گازهای گلخانه ای در کل اقتصاد کشور موجب کاهش ارزش تولید به میزان ۱۸۰۰۷۸.۸ میلیارد ریال خواهد شد که این میزان چیزی در حد ۷.۲٪ از کل حجم اقتصاد کشور را شامل می شود.
در این شرایط بیشترین کاهش حجم تولید متوجه بخش های حمل و نقل، استخراج نفت خام، گازهای طبیعی و سایر معادن و بخش کشاورزی هر کدام با ۱۵٪ است.
منبع: ویژه نامه «معمای پاریس»، بررسی ابعاد موافقت نامه تغییر اقلیم پاریس
